Monday, August 17, 2009

(ပန္းျခံတြင္း၌ က်ဆုံးသူမ်ား)

ပန္းျခံထဲကို ေသနတ္ထဲ က်ည္ဆန္အျပည့္ ထည့္ျပီး
ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္သတ္ဖို႔ အမိန္႔ နဲ႔ စိုင္းျပင္လာကတ္ေတ လူရို႕တိစြာ
ေတးသံ က်ဴးရင့္ ဗ်လ္ လာေရ လူတိ ကိုရာ တီြလိုက္ရေရ..


တုိင္းျပည္တာ၀န္ႏွင့္ အမ်ိဳးခ်စ္စိတ္က
လူအုပ္ကို ျပည္သူအျဖစ ္ေျပာင္းလွဲ လိုက္စီေရ…

ပပိန္းေခ် မမေခ်တစ္ေယာာက္
အလံကို နေႏွာင္းဆုပ္ကိုင္ထားေကလည္း
ဘုန္းခနဲ႔ ျပန္ ျပိဳလဲဆင္းလားခေ၇…

ကေလေခ် တစ္ေယာက္ ဒဏ္ရာေၾကာင့္
အသက္ ဆပ္တငင္ငင္ ရူဗ်လ္ဘုန္းဆို လဲက်လာခေရ…

ယင္းျမင္ကြင္းက
လူထုကို ေၾကာက္လွန္႔ ျငိမ္သက္ လားခစီေရ ...
ေသလားေရလူတိကို ေငးၾကည့္နိန္ယင္း …
ဆို႔ႏွစ္ေၾကကြဲျခင္း ေဒါသလိႈင္းလံုးတီ
ရင္၀တို ေဆာင့္ကန္လိုက္ပိုင္ ခံစားလုိက္ရေရ…

ေအေက သူရို႔လည္း သူရို႕အလံတိကို
သီြးအိုင္ထဲမွာ နွစ္၊ သီြးစြန္းနီွေရ အလံတိကို
လူသတ္သမားရို႕ မ်က္နွာေရွ႕တည့္တည့္မွာ
စိုက္ထူလိုက္ကတ္ေတ …

ငါသည္
ေအေသလားကတ္ေတ လူတိအတြက္
အျပစ္ဒဏ္ကို ျပန္ခ်ပီးဖုိ႔ က်ိန္ဆိုပါယင့္…
အဖတုိင္းျပည္ ကို ေသြးစြန္းစီေရ
ေအလူတိကိုအျပစ္ခ်မီဖို႔ က်ိိန္ဆိုပါယင့္…


ေအလူသတ္မႈကို က်ဴးလြန္ေအာင္ အမိန္႔ခ်မွတ္ေတ
လူအားလံုးကိုလည္း အျပစ္ဒဏ္ခံရစီဖို႔ က်ိန္ဆိုပါယင့္…

ေအ အေလာင္းတိထက္က ခြေက်ာ္ဗ်လ္
အာဏာပါ၀ါ လုယူကတ္ေတ သစၥာေဖာက္တိကိုလည္း
အျပစ္ပီးဖုိ႔ က်ိန္ဆိုပါမိပါယင့္…

ေအသတ္ျဖတ္မႈကို အျပစ္မရွိေရပိုင္ ခြင့္လြတ္ေရး သမားတိကိုလည္း
အျပစ္ခ်ပီးဖို႔ က်ိန္ဆိုပါယင့္...

ငါေရ ယင္းပိုင္လူတိနဲ လက္တြဲဗ်လ္
ေမ့ပလိုက္ဖို႔ကိုလည္း အလိုမရွိ..

ငါေရ ယင္းပိုင္း ေသြးစြန္းဖူးေရ လက္တိကို ထိဖို႔ပင္ အလိုမရွိ…
ငါသည္ အျပစ္ဒဏ္ ခ်ဖို႔ကိုရာ အလိုရွိိိိနိန္ ေရ …
ယင္းလူတိကို
အရပ္ရပ္ကိုပိုျပီးေက သံအမတ္ၾကီးအေနနဲ့ ပို႕ပီးလိုက္စြာကို ျဖစ္စီ
အိမ္မွာထား ကိုးကြယ္ကာ
တျဖည္းျဖည္း အျပစ္တိ ေပ်ာက္ျပယ္လားဖုိ႔စြာကို လည္း
ငါမွာမလိုမရွိ..

ငါသည္
အခု ေအေနရာပန္းျခံထဲမွာရာ
ယင္းလူတိကို တရားခြင္တင္ဖို႔ကို အလိုရွိေရ…
ယင္းလူတိကို ထုိက္တန္ေရ အျပစ္ကိုပီးဖိုကို ရာအလိုရွိေရ…

ငါသည္ ယင္းလူတိ ေသဆံုးလားေရ ေနရာကို
ငိုဖိုလာစြာ မဟုတ္ ...

ေအနိန္ထိ က်န္ခေရ လူတိကို
ေျပာခ်င္လို ငါလာစြာရာျဖစ္ေတ...

ငါရို႕တုိက္ပြဲသည္
ေျမျပင္မွာပင္ျဖစ္စီ၊ စက္ရံုထဲမွာပါျဖစ္စီ
ေတာထဲမွာ ျဖစ္စီ၊ ေတာင္ထဲမွာျဖစ္စီ
လယ္ကြင္းထဲမွာ ျဖစ္စီ ၊ လမ္းမေပၚမွာ ျဖစ္စီ
ဇာေနရာမွာပင္ ျဖစ္စီ
စစ္ေၾကာင့္ျဖန္႔ျပီး တုိက္ဖို႔ ရာ ျဖစ္ေတ…

ေအာ္ က်ဆံုး ေသဆံုးလာေရ ေသြးခ်င္း သားခ်င္း အေပါင္းရို႕
ထိတ္ဆိတ္ျခင္းထဲက ေနျပီးေက
ငါရို႕၏ က်ယ္ေလာင္ေရ အသံနဲ႕
လြတ္လပ္ေရး ေၾကြးေၾကာ္သံကို ေအာ္ဟစ္ေမာ္ၾကြား ကတ္ရဖို႔…
ယင္းအခ်ိန္မွာ
ျပည္သူတို႕၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ေတးသံနဲ႔ ထုိင္းလံုးျပည္လံုး ဖံုးလြမ္းလို႔ လားလိမ့္မယ္...။




ပတ္ဗလို နီရူဒါ
(အေမရိက တိုက္တစ္ေနရာမွ)
၁၉၄၃-ေဖေဖၚ၀ါရီ


( ၁၉၆၈ ခု ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ တြင္ ပထမအၾကိမ္ ထုတ္ေ၀ခဲ႕ေသါ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္ ျပဳစုေရးသားသည့္ ရဲေခါင္ေပ်ာက္က်ား ေခ်ေဂြဗားရား စာအုပ္မွ ေကာက္ႏွဳတ္ေဖၚျပပါသည္။ ဤကဗ်ာအား အဂၤလိပ္ဘာသာမွ ျမန္မာဘာသာ သို႕ ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာ ျပန္ဆိုေပးခဲ႕သည္ ဟု စာေရးသူ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္က ၄င္း ၏အမွာစာတြင္ ေရးသား ေဖၚျပထားပါသည္။)

( ျမန္မာဘာသာမွ ရခိုင္ အသံုးနန္းမ်ားကို တတ္ကၽြမ္းသေလာက္ ေစာစစ္မွ ေအအမ္ပီသို႔ ေ၀မွ်ေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ ဘာသာျပန္သည္။ တခ်ိဳေနရာမ်ားတြင္ စာေရးသူ ၏ ဆိုလိုရင္ မတိခိုက္ေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ သင့္ေတာ္သလို ဘာသာျပန္ပါသည္။ ) မမသီရီ ဘေလာ့မွ ျမန္မာလို ကူယူျပန္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေစာစစ္
၁၁.၈.၂၀၀၉

No comments:

Post a Comment